ႀကားပါ၏ ဘုရား။
အဲဒါ ဟိတ္ခတ္တာ၊ ေဟတု ပစၥေယာ လို႔ ေခၚတယ္၊ ၎ေနာက္ သြားအုံးမွ ပါေလ လို႔ အာရုံက မဆန္႔ဘူးလား။
ဆန္႔ပါ၏ ဘုရား။
အဲဒီ အာရုံ ဆန္႔တာကုိ အာရမၼဏ ပစၥေယာ လို႔ ေခၚတယ္။
ေနာက္တဖန္ အိမ္မွာ က်ီးစားစား ေခြးစားစား ဘုန္းေတာ္ႀကီး၏ ေၿခရင္းသို႔ မေ၇ာက္ေရာက္ေအာင္ သြားအုံးမွဘဲလို႔ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို အာရုံက ဆြဲလာ၍ အခုဘုန္းႀကီးေၿခေတာ္ရင္းသို႔ ေရာက္လာတာဟာ ဒကာႀကီး လာခ်င္လို႔ လာတာ မဟုတ္ဘူး၊ ခႏၶာကိုုယ္ႀကီးကို အာရုံက အဓိပတိတပ္၍ ဆြဲလာၿခင္းေႀကာင္႔ အဓိပတိ ပစၥေယာ လို႔ ေခၚတယ္၊
မွန္လွပါ၏ ဘုရား။
အဲဒါ ဘာေႀကာင္႔ လာရတာလဲ ဆိုလ်င္ ေရွးက ဘုန္းႀကီးႏွငေရွးက ဘုန္းႀကီးႏွင္႔ ေတြ႕ခဲ႔ရဘူးလို႔ ခုေတြ႔ခ်င္တယ္။ ခု ေတြ႔ခ်င္လို႔ ေတြ႔ရၿပန္တယ္၊ ေနာင္ကုိလဲ ေတြ႔ရေလအုံးမယ္။
ဒကာႀကီး ၀က္သားမ်ား စားဘူးသလား။
စားဘူးပါ၏ ဘုရား။
အဲ ေရွးက ၀က္သားကို စားခဲ႔ ဘူးလို႔ ခုစားခ်င္တယ္။ ခုစားခ်င္လို႔ စားရၿပန္တယ္၊ ေနာင္ကို လဲ စားရေလအုံးမယ္။
ေခြးသားေကာ စားဘူးပါသလား။
မစားဘူးပါ ဘုရား။
အဲ ေရွးက ေခြးသား မစားဘူးလို႔ ခု မစားခ်င္ဘူး၊ ခု မစားခ်င္လို႔ ခု မစားဘူး၊ ေနာင္ကိုလဲ စားရမွာ မဟုတ္ဘူး။
ေရွးက ဒီ တရားမ်ိဳးကိုု နာခဲ႔ ရဘူးလို႔ ခု နာခ်င္တယ္။ ခု နာခ်င္လို႔ နာရၿပန္တယ္၊ ေနာင္ကို လဲ နာရေလအုံးမယ္။
အနႏၱရ၊ သမနႏၱရ ၊ သဟဇာတ ၊ အညမည ပစၥည္း ဆက္မသြားဘူးလား၊
သြားပါ၏ ဘုရား၊
ဘုန္းႀကီး၏ ေၿခရင္းေရာက္ေတာ႔ ဘုန္းႀကီးက ေရွးဦးစြာ ဘုရားကန္ေတာ႔၊ ေမတၱာပို႔ ၊ အမွ်ေ၀ ၊ မိမိ ခႏၶာကိုယ္ကုိ ဘုရားလွူဳ၊ ႏွာသီးဖ်ားမွာ စိတ္ကုိထား၊ ေလတိုးထိေတာ႔ သိလိမ္႔ မယ္။ သိတဲ႔ အေပၚ သတိထားရမယ္။ ေၿပာေတာ႔ နိႆယ ပစၥေယာ၊ ဥပနိႆယ ပစၥေယာလို႔ ေခၚတယ္။
မွန္လွပါ ဘုရား။
အားထုတ္ဆဲ အခိုက္အတန္႔ မွာ မ်က္စိကေတာ႔ ေတာင္ႀကည္႔ ေၿမာက္ႀကည္႔ ႀကည္႔ေသးရဲ႕လား။
မႀကည္႔ပါ ဘုရား။
နားကေကာ ဟိုေထာင္ သည္ေထာင္ ေထာင္ေသးရဲ႔႕လား။
မေထာင္ပါ ဘုရား။
နားေခါင္းကေကာ ဟိုရူ သည္ရူ ရူေသးရဲ႕လား။
မရူပါ ဘုရား။
ပါးစပ္ကေကာ ဟိုစားခ်င္ သည္စားခ်င္ ရွိေသးရဲ႕႔လား။
မရွိပါဘုရား။
ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကေကာ ဟိုသြားခ်င္ ဒီသြားခ်င္ ရွိေသးရဲ႕လား။
မရွိပါဘုရား။
အဲဒီေတာ႔ စကၡဳ ေသာတ ဃာန ဇိ၀ွါ ကာယ ဆိုတဲ႔ ဣေၿႏၵ ငါးပါး မလုံဘူးလား။
လုံပါ၏ ဘုရား။
အဲဒါ ဣၿႏၵိယ ပစၥေယာ လို႔ ေခၚတယ္ကြဲ႕ ။
မိမိ ႏွာသီးဖ်ားမွာ ေလတိုးထိတာကို သတိႏွင္႔ သုံးသပ္ပါမ်ားေသာ္ စ်ာန္ သတၱိ ဆိုတာ ၿဖစ္ေပၚလာလိမ္႔မယ္၊ ကိေလသာေတြ ေလာင္ကြ်မ္းသြားတာကို စ်ာန္လို႔ ေခၚတယ္ကြဲ႕၊ အဲဒါ စ်ာန ပစၥေယာ ပဲ။ မွန္လွပါ ဘုရား၊
ဘုန္းႀကီးက ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ ပူမွန္းသိတဲ႔အခါ ေအးမွန္းသိတဲ႔ အခါမ်ိဳး က်ေတာ႔ ပူမွဳ႕ႏွင္႔ သိမွတ္မွဳ႕ ၊ ေအးမွဳ႕ႏွင္႔ သိမွတ္မွဳ႕ ေတြ ခ်ဳပ္သြားလိမ္႔မယ္၊ အဲဒါ မဂ္ခရီး ေရာက္ၿခင္းေႀကာင္႔ မဂၢ ပစၥေယာ လို႔ ေခၚတယ္၊ မွန္လွပါဘုရား။
၎မဂ္ ခရီးကို သြားပါမ်ား၍ သမာဓိ အားေကာင္းလာေသာ္ ၿဖစ္ၿခင္း ခ်ဳပ္ၿခင္းကို သိေသာ ဥာဏ္အၿမင္ရင္႔သန္လာၿခင္းေႀကာင္႔
မရွိတာကိုလဲ ေက်းဇူးၿပဳလိမ္႔မယ္၊ ရွိတာကိုလဲ ေက်းဇူးၿပဳလိမ္႔မယ္၊ မရွိတာက ငါ႔ေၿခ ငါ႔လက္ ငါ႔ေခါင္း ၊ ရွိတာက စိတ္ ေစတသိက္ ရုပ္ နိဗၺာန္ ပရမတၳတရားပဲ။
ကင္းတာကိုလဲ ေက်းဇူးၿပဳလိမ္႔မယ္၊ မကင္းတာကို လဲ ေက်းဇူးၿပဳလိမ္႔မယ္၊မကင္းတာက သခၤတ ဓာတ္၊ ကင္းတာက အသခၤတ ဓာတ္ မဟုတ္လား၊
ဟုတ္ပါ၏ ဘုရား။
အဲဒါ အတၳိ ပစၥေယာ ၊ နတၳိ ပစၥေယာ၊ ၀ိဂတ ပစၥေယာ၊ အ၀ိဂတ ပစၥေယာ လို႔ေခၚတယ္၊
( မွတ္ခ်က္ ) ။ ဤေနရာမွ စ၍ နိုင္ငံေတာ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏု ႏွင္႔ စြန္းလြန္း ဆရာေတာ္တို႔ ၀ိပႆနာအေႀကာင္း ၊ ၀ိနညး္ အေႀကာင္း၊ အဘိဓမၼာသေဘာ တရားမ်ား ေဆြးေႏြးခန္း ၿပီးဆုံးပါၿပီ။
သို႔ပါေသာ္လည္း စာအုပ္ပါ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းနိုးရာရာအေႀကာင္းအရာမ်ား
ထိုေခတ္ ထိုအခါက ရဟႏၱာ တစ္ပါး ဟု ထင္ရွား သတင္းႀကီးေနေသာ ဆရာေတာ္အား ဘ၀တစ္ေလ်ာက္လုံး ေရာက္ေလရာေနရာ၌ ေတြ႔ရာ ဆ၇ာေတာ္ႀကီးမ်ား ၊ သံဃာေတာ္မ်ားက ၀ိပႆနာအေႀကာင္း သာသနာေရးအေႀကာင္းကို စာမတတ္ေသာ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ အေၿဖစကားမ်ားက က်မ္းဂန္ အေထာက္အထားမ်ားႏွင္႔ ညီ၊ မညီ၊ကို အခ်ိန္ရလ်င္ ရသလို၊ စစ္ေဆး ၊ ေမးၿမန္း စမ္းသပ္ေလ႔ရွိ ႀကရာ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ အံႀသဖြယ္ရာ အေၿဖစကားမ်ားသည္ က်မ္းဂန္္မ်ားႏွင္႔ အားလုံးကိုက္ညီေနသည္ကို ေတြ႔ႀကရကား ေနာင္လာေနာက္သားတို႔ အတုယူဖြယ္ ႀကည္ညိဖြယ္ ၿဖစ္ေစရန္ မွတ္တမ္းတင္အပ္ပါသည္။ စြန္းလြန္းေၿဖႀကားေသာ နိဗၺာန္ အေႀကာင္း ေဆာင္းပါးကို ဆက္လက္ဖတ္ရွဳ႕ႀကပါကုန္ ---- --
အရွင္သုနႏၵာလကၤာရ
No comments:
Post a Comment