မိုးေကာင္း ေရႊသာေလ်ာင္း ဘုရားႀကီး

November 14, 2010

သတိၿမဲစြာ ပထမာ

ေဖာ္ျပပါ နံပါတ္ (၂) ပံုသည္ ထြက္ေလ၊ ၀င္ေလႏွစ္ပါးတို႔ကို ေရတြက္ၿပီး ဖမ္းယူရာ ႏွာသီးဖ်ား(နာသိကဂၢ) အာနာပါနနိမိတၱ ေခၚ အာနာပါနကသိုဏ္းကြက္ကို ျမွားႏွင့္အေသအခ်ာ ေနရာတက် ျပသထားေသာပံုျဖစ္ပါသည္။ ေလတို႔တိုး၀င္ရာအရပ္၍သာ စိတ္ၿမဲၿမဲသတိစဲြေအာင္ သမာဓိၿမဲေအာင္ သိမွတ္အားထုတ္ရေသာေၾကာင့္ အာနာပါနကသိဏဟု ေခၚဆိုရေလသည္။

သတိၿမဲစြာ ပထမာ-ဟူသည္မွာ ဤကဲ့သို႔ နည္းလမ္းတက် ဖမ္းယူ႐ႈမွတ္ေသာ ေယာဂီသူျမတ္၏စိတ္သည္ ထိုအာနာပါနကသိုဏ္းကြက္၍ ရပ္တည္လွ်က္ သတိၿမဲၿပီး သမာဓိတည္ေနသည္ကိုပင္ ပထမအားထုတ္စ အာနာပါနကမၼ႒ာန္းအားထုတ္သူေယာဂီ၏ သတိၿမဲစြာ ပထမာ ပင္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။

ထိုေၾကာင့္ အာနာပါနပါရဂူက်မ္း၌ ႏွာသီးဖ်ားဟူေသာ ကသိဏ၊ ထြက္ေလ၀င္ေလဟူေသာ အာရမၼဏဟူေသာ ႏွစ္ပါးတုိ႔ကို တစ္ထပ္တည္းက်ေအာင္ အားထုတ္ႏုိင္မွသာ အာနာပါနဘာ၀နာ၏ ျပည့္စံုမႈကို ရႏိုင္ေလသည္ဟု ျပဆိုထားျခင္းျဖစ္သည္။

ဥပမာအားျဖင့္ ထုတ္စည္းထုိးတမ္းကစားၾကေသာ ကေလးတို႔သည္ သတ္မွတ္ထားေသာ စည္းေပၚမွသာ ထိုစည္းေပၚသို႔ ျဖတ္ေက်ာ္ဆဲသူတို႔ကိုသာ ဖမ္းယူရသကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုစည္းကို လႊတ္၍(စည္းေပၚမွ မဟုတ္ဘဲ) ဖမ္းယူ၍ မရသကဲ့သို႔ ႏွာသီးဖ်ားဟူေသာ ကသိဏကို လႊတ္၍ (ႏွာသီးဖ်ားမွ မဟုတ္ဘဲ) ထြက္ေလ၀င္ေလဟူေသာ အာရမၼဏကို ဖမ္းယူ၍ မရေပ။


သို႔ျဖစ္၍ ႏွာသီးဖ်ားသို႔ မေရာက္လာေသးေသာ ေလ၊ ႏွာသီးဖ်ားကို ေက်ာ္လြန္သြားေသာ ေလတို႔ကို ဖမ္းယူ႐ႈမွတ္ျခင္း မျပဳသင့္ေခ်။ ထိုသို႔ျပဳေနပါက အက်ိဳးမရျဖစ္တတ္ေလသည္။
ျပဆိုခဲ့ၿပီးသည့္အတိုင္း စည္းကမ္းတက် ဂဏန(ေရတြက္ျခင္း)၊ အႏုဗႏၶန(ဖဲြ႔ခ်ည္ျခင္း၊ ဖုသန(ထိေတြ႕ျခင္း)၊ ဌပန(တည္ျခင္း)ဟူေသာ နည္းေလးမ်ိဳးတို႔ျဖင့္ တစ္ေပါင္းတည္းက်ေအာင္ ထြက္တယ္၊ ၀င္တယ္ ၁၊ ထြက္တယ္၀င္တယ္ ၂….စသည္ျဖင့္ အသိအမွတ္ ယတိျပတ္ဖမ္းယူႏိုင္ေအာင္ အားထုတ္ရပါမည္။

ထိုသို႔နည္းလမ္းတက် အားထုတ္ၿပီး သတိၿမဲလာပါက မိမိ၏ႏွာသီ၀ၾကီးကို ျမင္လာၿပီး က်ဥ္းသြားသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ က်ယ္သြားသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း ထင္ျမင္လာတတ္သည္။ ထို႔အျပင္ အခ်ိဳ႕ေယာဂီတို႔အား ႏွာပိတ္ေနသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ ႏွာေခါင္း၀၌ တုတ္ေခ်ာင္းကေလး ကန္႔လန္႔ကန္႔လန္႔ႏွင့္ ခုေနသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း ထင္ျမင္လာတတ္ၾကသည္။

အခ်ိဳ႕ေယာဂီတို႔အား ႏွာသီး၀ကေလး ပြင့္ခ်ည္ပိတ္ခ်ည္ျဖစ္ေနသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ ေမ်ာ့တြယ္ထားသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ ခြက္ေတာင္းျပည္ေတာင္းခန္႔ ႏွာဖုၾကီး ၾကီးၾကီးလာသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ ဆင္ႏွာေမာင္းပမာဏ ရွည္ထြက္သြားသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊

မီးခိုးတန္း-အျဖဴတန္း-အလင္းတန္း-အလင္းကြက္စေသာ အျခင္းအရာအမ်ိဳးမ်ိဳး ထင္ျမင္လာတတ္ၾကပါသည္။ ထင္ျမင္လာပံုျခင္းကား တစ္ဦးတစ္ဦး မတူတတ္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖံုျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ဤသို႔ ထင္ျမင္လာရမည္ဟု တထစ္ခ် မွတ္ယူ၍ မရႏုိင္ေခ်။

သို႔ရာတြင္ ႏွာသီးဖ်ားအရပ္တြင္ ထူးျခားမႈတစ္ခုမွ မရရွိေသးပါက သတိမၿမဲႏိုင္ေသးဟု မွတ္ရမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိ၏ႏွာသီးဖ်ားကို စိတ္မလြတ္ေစဘဲ ထြက္တုိင္း၀င္တိုင္းေသာေလတို႔ကိုသိေအာင္ မွတ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစား႐ႈမွတ္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။ သို႔မွသာ ဓမၼေရာင္ျခည္ေခၚ ဥဂၢဟနိမိတ္ထူးကို ဖူးေတြ႕ရေပလိမ့္မည္။ မဂ္ဖိုလ္အထိ အားထုတ္နည္းမ်ားအတိုင္း အားထုတ္ႏိုင္ေစရန္ အထူးလံု႔လစိုက္၍ အားထုတ္ေတာ္မူႏိုင္ၾကပါေစ။

No comments:

Post a Comment