"ေရႊဧည့္သည္ ဘယ္သြားမွာလဲ ?"
က်ြန္ုပ္တုိ့အားလုံးသည္ လူဘုံဘဝကုိ ခဏတာ အလည္ေရာက္လာၾကတာၿဖစ္ပါတယ္...။ ဘာၿဖစ္လုိလဲဆုိေတာ့ လက္ရွိလူ့သက္တမ္း နွစ္တရာ ဆုိတာ သံသရာနဲ့ႏႉိင္းယွဥ္လိုက္ရင္
ဘာမွမေၿပာပေလာက္တ့ဲ လွ်ပ္တစ္ပ်က္စာ ကာလေလးသာၿဖစ္ေနလို့ပါပဲ..။
ၿမတ္စြာဘုရားရွင္က လူ၊နတ္၊ၿဗဟၼာ လို့ေခၚတဲ့ သုဂတိဘုံမွာရွိတဲ့ သတၱဝါေတြက လက္သည္းခြံေပၚကေၿမမႉန့္ပမာဏမွ်သာ ရွိၿပီး ငရဲ ၊ တိရိစာၦန္ ၊ ၿပိတၱာ ၊ အသူရကာယ္လုိ့ေခၚတဲ့
အပါယ္ေလးဘုံမွာ ရွိတဲ့သတၱာဝါေတြကေတာ့ မဟာမထဝီေၿမၾကီးပမာဏမွ်ရွိတယ္လို့ ရွင္အာနႏၵာမေထရ္ကုိ မိန့္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္...။
(ဓမၼပဒ ႒၊ ၁၊ ၁၆၆) ပါဠိေတာ္မွာလည္း
ပမတၱႆ ဟိ စတၱာေရာ အပါယာ သကဃရသဒိသာ လို့ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္...။
ပမတၱႆ ဟိ = ဘုရား တရား သံဃာ - ရတနားသုံးပါး၊ ဆရာမိဘဆုိတဲ့ အေဖာ္ေကာင္းကုိ ေရွာင္၊ ကုသုိလ္ အေဖာ္ေကာင္းကုိ ေရွာင္ၿပီးေတာ့ အေဖာ္ယုတ္နဲ႔တူတဲ့ သားေရး သမီးေရး
စီးပြားေရး ႀကီးပြားေရး အကုသုိလ္ အေရးေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ ေမ့ေလ်ာ့ေနတဲ့သူအတြက္၊စတၱာေရာ အပါယာ = ငရဲ တိရိစၧာန္ ၿပိတၱာ အသုရကာယ္လုိ႔ ေခၚတဲ့ အပါယ္ေလးဘုံတုိ႔ဟာ၊
သကဃရသဒိသာ = မိမိတုိ႔ရဲ႕ ကုိယ္ပုိင္အိမ္ႀကီးမ်ားနဲ႔တူတယ္ လုိ႔ ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္။
အပါယ္ဆုိတဲ့ စကားဟာ အပါယလုိ႔ ေခၚတဲ့ ပါဠိစကားမွ ဆင္းသက္လာတဲ့ ပါဠိသက္စကား ျဖစ္ပါတယ္။
(အပ = ကင္းတယ္ + အယ = ခ်မ္းသာ) အပါယ = ခ်မ္းသာကင္းတယ္ ဆုိဆုိလိုပါတယ္..။
လူခ်မ္းသာ ၊ နတ္ခ်မ္းသာ ၊ ၿဗဟၼာခ်မ္းသာ ဆုိတာလည္း တကယ့္ ခ်မ္းသာအစစ္ေတြ မဟုတ္ၾကပါဘူး.. ကုသုိလ္ အရွိန္ကုန္တာနဲ့ အပါယ္ဘုံကုိ ၿပန္က်မွာပါဘဲ..။
ၿမတ္စြာဘုရားသခင္က လူတစ္သိန္း နတ္တစ္သိန္း ေသလို့ သုဂတိဘုံကုိ တစ္ေယာက္ၿပန္မေရာက္ဘူးလို့ ေဟာေတာ္မူခ့ဲ ပါတယ္..။ နတ္ၿပည္ဆိုတာ လူဘုံထက္ ပိုၿပီး
ကုသိုလ္တရားေတြ ေမေလွ်ာ့ေစတတ္တဲ့ ကာမဂုဏ္ခံစားစရာေတြေပါပါတယ္..။ ကာမဂုဏ္ခ်မ္းသာခံစားတယ္ဆုိတာကုိ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္က အမဲရုိးကုိ ကုိက္ေနတဲ့
ေခြးနဲ့ဥမာေပးထားပါတယ္..။ေခြးပါးစပ္ကထြက္တဲ့ သြားရည္နဲ့ အမဲရုိးအနံနဲ့ေပါင္းၿပီး အရသာရွိတယ္ထင္ေနတာပါ..။ ဒါေၾကာင့္လဲ မလႊတ္နုိင္ၿဖစ္ေနတာေပါ့..။
ဒီလုိပါပဲ အဆင္း ၊ အသံ ၊ အနံ့၊ အရသာ ၊ အေတြ့ထိ ဆုိတဲ့ ငါးပါးအာရုံကာမဂုဏ္ေတြဟာလည္း သူ့ပင္ကုိက စြဲမက္စရာမရွိပါဘူး .။ စြဲလမ္းတက္မက္မႉ တဏွာ
အေစးဓာတ္ေၾကာင့္ ခင္မင္စရာအၿဖစ္ၿမင္ေနတာပါ..။ (တနည္း) ေခြးေသေကာင္ပုပ္ ရလို့ေပ်ာ္ေနတဲ့ လင္းဒ နဲလည္းတူၿပန္ပါတယ္..၊အဝိဇၹာအေမွာင္ဖုံးေနတဲ့
ပုထုဇဥ္ေတြအၿမင္မွာ ကာမဂုဏ္အာရုံေတြကုိ တပ္မက္စရာအၿဖစ္ ၿမင္ေပမဲ့ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းၾကီးေတြအၿမင္မွာေတာ့ ကာမဂုဏ္အာရုံေတြဆုိတာ
ေခြးေသေကာင္ပုပ္လိုပဲ စက္ဆုပ္ရြံ့ရွာစရာအတိပါ...။
ဒါေၾကာင့္လည္း ၿမတ္စြာဘုရားရွင္က အဝိဇၹာနဲ့ တဏွာကုိ သံသရာရွည္ေၾကာင္း တရားနွစ္ပါးလုိ့ ေဟာခဲ့တာေပါ့...။
က်ြန္ုပ္တုိ့ဟာ ယခုအခ်ိန္မွာ ဒုလႅဘ (ရခဲၿခင္း)တရား (၅)ပါး လုံးၿပည့္စုံေနတဲ့ (တနည္း) လမး္ဆုံကုိေ၇ာက္ေနတဲ့ သံသရာခရီးသြားေတြ ၿဖစ္ပါတယ္..။
ဒါေၾကာင့္ ၿမဳပ္လမ္းၿဖစ္တဲ့ ကာမဂုဏ္အာရုံေတြ ခံစားရင္း အပါယ္ဘုံကုိၿပန္သြားမလား.? ေမ်ာလမ္းၿဖစ္တဲ့ လူ ၊ နတ္ ၊ ၿဗဟၼာ သုဂတိဘုံေတာင့္တတဲ့ (တနည္း)
ဝဋ္ေတာင့္တၿပဳေသာ ဒါန ၊ သီလ ၊ သမထ အလုပ္ေတြကုိ လုပ္ၿပီး သုဂတိဘုံ ခဏသြားမလား...? သံသရာလြတ္ကင္းရာ နိဗၺာန္၏အေထာက္အပံ့ၿဖစ္ေသာ
ပါရမီကုသုိလ္ (တနည္း) ဝိဝဋ္တ ဒါန ၊သီလ ၊ ဘာဝနာ အလုပ္ေတြလုပ္ၿပီး ပါရမီေတြၿဖည့္ဆည္း ၾကမလား ? ဒါမွမဟုတ္ သံသရာဝဋ္ဆင္းရဲတြင္းက အၿပီးတုိင္
လြတ္ေၿမာက္ေၾကာင္း မဂၤင္အလုပ္ ၊ (တနည္း) ဝိပႆနာ အလုပ္ ေတြၾကဳိစားအားထုတ္ၿပီး သႏၱိသုခ နိဗၺာန္ေရြၿပည္ကုိသြားမလား..? အခြင့္အေရး အားလုံးရွိေပသည္..။
ထုိ့ေၾကာင့္ လက္ရွိဘဝသည္ ၾကီးၿမတ္ေသာ မဟာကုသုိလ္ေၾကာင့္ၿဖစ္ေသာ (တနည္း) လာၿခင္းေကာင္းေသာ ေရႊဧည့္သည္ ဟုေခၚနုိင္ေပသည္...။
က်ြန္ုပ္ေမးလိုက္ခ်င္ပါသည္ "ေရႊဧည့္သည္ ဘယ္သြားမွာလဲ ?"
No comments:
Post a Comment